No es un sueño, es democracia…

                           

Si votamos en Listas Abiertas, escogeremos a los políticos que nos van a representar, y cuidaremos mucho de no meter a los corruptos.

 

Y desde luego ocurre que la mayoría de los ciudadanos españoles no están complacidos con sus representantes políticos. Digamos simplemente que se sienten “incómodos” con unos políticos ávidos de poder que  castigan a sus votantes poniéndolos cara a la pared en el patio del recreo como si fuesen parvulitos a los que cuentan cuentos chinos entre amenazas… “Y no os mováis, que todavía puede ser peor”…  

Y si alguien hace alguna pregunta comprometida a nuestros políticos, comprobará que sus oídos están sordos como tapias, y con el no oigo/no contesto dirán que no tuvieron tiempo para acudir al otorrino a quitar el cerumen; y si, llegados al caso, les preguntase alguien el porqué de que a nosotros se nos castiga y no a los “listillos” de turno, ni a los estafadores de guante blanco, ni a los que llevan las monedas a los paraísos fiscales, ni a los que defraudan al fisco, ni a los obscenos sonrientes a los que les vale cualquier mentira y que, con tal de ganar un pastón, avasallan usando una implacable ley aritmética rebuscada durante años y años, para finalmente sacar un sucedáneo incomible entre extraños logaritmos… Y sus oídos sordos rezumarán goteos…

 Y ésos, los mismos que salen en los medios de comunicación con cara de cartón piedra negando, por activa y pasiva, lo innegable, ésos, antes de veinticuatro horas se impondrán con beneplácitos indecentes, firmando acuerdos que sólo sirven para tapar la corrupción de los unos y de los otros, y son los mismos que, sabiéndose vasallos, se nos presentan como bienhechores. Y así las cosas, quiero escoger a mis representantes políticos para lo cual necesito Listas Abiertas.

Pero los políticos dicen que las Listas Abiertas son un imposible, por la Constitución…

Necesitamos Listas Abiertas y decirle a los políticos que si quieren el voto  arreglen la Constitución,  porque esta Constitución fue un extraño remedio político impuesto por muy pocos (los llamados Padres de La Constitución), que nos ha perjudicado.

  Que los políticos se pongan las pilas y  manos a la obra.

                    Escrito por: 

                                  Carmen Formoso Lapido

                Vota en Listas Abiertas. Únete a la causa.  Pásalo.

La justicia gratuita…

 

DE GALICIA

Xornal.com

 

COMPARTIR OPINION:

A xustiza gratuíta

Non hai moito tempo que apareceron nos medios de información dúas noticias que, cando menos, son alarmantes xa que, por unha banda, os avogados de oficio denunciaron que a Xunta de Galicia tan só lles pagou seis meses do ano 2010 e, por outra banda, que o señor Rueda dixo que “non é de recibo pagarlles a un avogado e a un procurador a xente que ten recursos económicos dabondo”.

O cal, como é lóxico, non é de aplicación cando “a xente” non ten eses recursos, tal como se especifican na Lei Reguladora da Asistencia Xurídica Gratuíta e no Decreto, precisamente, da Consellería de Presidencia de 6 de novembro do 2008, xa que a base esencial da Asistencia Xurídica Gratuíta é, precisamente, tal como di o artigo 119 da Constitución: “A xustiza será gratuíta cando así o dispoña a Lei e, en todo caso, respecto de quen acredite insuficiencia de recursos para litigar”.

Na Lei Reguladora da Asistencia Xurídica Gratuíta establécese que as persoas co dereito de asistencia serán aquelas cuxos ingresos económicos non superen o dobre do salario mínimo e o Decreto da Xunta ao que nos referimos anteriormente, recolle expresamente o que se establece no Regulamento da Asistencia Xurídica Gratuíta, ao botar man das normas de aplicación. E xa vemos que o Iprem (Indicador público de renta de efectos múltiples) para o ano 2010 era dunha contía anual de 7.455,14 € en canto ao salario mínimo interprofesional e, polo tanto, a iso temos que nos suxeitar para outorgar a asistencia xurídica gratuíta.

Polo tanto, a competencia da Xunta é para permitirlles aos cidadáns que precisen da asistencia xurídica, e non teñan cartos dabondo, o poder acreditar esta falla de ingresos e pedir no Colexio de Avogados que lle nomeen un avogado de oficio, mais non se pode negar o avogado ao que lle toque porque non lle teña pagado outros anteriores a Xunta xa que, se así fose, sería a Xunta a responsable de lle furtar un dereito fundamental ao cidadán necesitado de tal asistencia.

Porque o que está eiquí en xogo non é a liorta entre Xunta e Estado senón, exclusivamente, os dereitos fundamentais das persoas que precisan de seren atendidas e asistidas xuridicamente cando cadre.

E non vou falar do lío das menciñas do Sergas, pois os farmacéuticos teñen xa recorrido en firme contra do catálogo galego de medicamentos. Tan só pensar que, se non temos xustiza sendo pobres e agora tampouco temos menciñas, que nos queda?

         

X.L. Rodríguez Pardo

Avogado

06-02-2011 00:56